توسط : گندم پرس : قطعه ای ادبی تقدیم به تمام مادران سرزمینم
تمام لحظه های خوب من، از توست، مادر.
بهشت هم دیدگانش، زیر پای توست، مادر.
زمین حرمت ندارد، حرمتش از توست، مادر.
زمین گردش ندارد، گردشش از توست، مادر.
دلم طاقت ندارد، طاقتش از توست، مادر.
تنم قامت ندارد، قامتش از توست، مادر.
زمین از آن من، این آسمان از توست، مادر.
جهان از من، بهشت آن وعده الله، از توست، مادر.
سرم چشمی ندارد، چشمهایش زیر پای توست، مادر.
دعایم بی اثر گشته، کلید استجابت، در دعای توست، مادر.
شب من بی سحر گشته، طلوعش در نماز توست، مادر.
تن من بی نفس گشته، وجودش در نوای توست، مادر.
بیا مادر نگاهی کن، بر این عاصی دعایی کن.
مرا مادر تو را باید.
دکتـــرمهـــدی دهـــمرده
