یک روز بی آبی در کلانشهر زاهدان براثر گردباد در محدوده یکی از ایستگاههای پمپاژ خط انتقال آب چاه نیمه به زاهدان باعث شد تا جمعیت یک میلیون نفری این شهرستان به دلیل بی برنامگی مدیران دچار تنش گردند.
گندم خبر, بی برنامگی و عدم پیش بینی بلایای طبیعی و غیرطبیعی در طرح های استان علی الخصوص در طرح انتقال آب تنها گوشه ای از کم تجربگی و بی برنامگی مجموعه مدیران استان است.
سوال این است: شهر بزرگی همچون زاهدان نباید دارای مخازن ذخیره آب جهت مصرف حداقل یک روز برای شهروندان باشد؟
با درآمدهای میلیونی و میلیادری حاصل از فروش آب سیستان در زاهدان آیا نمی توانستید شرایط را برای خریداری و استقرار برق اضطراری و دیزل ژانراتور فراهم کنید؟
اگر توان خرید ژنراتور برای کل خط را ندارید حداقل قدرتی به اندازه ظرفیت یک /چهارم خط انتقال خریداری و یا استفاده از انرژی های پاک مانند خورشیدی را می توانستید در دستور کار خود قرار دهید.
قطعا مدیران باپدافند غیرعامل و راه های مقابله با آن آشنایی دارند بد نیست که با این دید به مسائل مربوط به ادارات تحت خویش بنگرند و در امورات تغییر داشته باشند.
لازم است مدیران با توجه به اینکه نیمی از سال در مسیر زابل به زاهدان طوفان ها و گردوغبار شن است تدابیر لازم جهت بازدیدهای دوره ای را بیاندیشند تا شاهد چنین اتفاقاتی در مرکز استان نباشیم.
قطعا بخشی از عظمت این اتفاق فرسودگی تیرهای برقی بوده است که دچار واژگونی گردیده اند اگر مسئولان اداره برق اهتمام بیشتری بر تعویض تیرهای فرسوده داشته باشند کمتر چنین رویدادهایی رخ خواهد داد.
می شود اتفاقات را پیش بینی و مدیریت کرد به شرط آنکه اراده ای باشد.