گـــنـدم خـبـــر: درد دل پر از درد شهروند سیستانی را در ادامه مطالعه خواهیم کرد:
نطق آزاد و بیان آزاد است
روح آزاد و روان آزاد است
اگر درست باشد که رسانه ها اظهارات مردم را آزادانه بیان می کنند من خواستارم تا نظرهای من از رسانه بیان شود شاید از این طریق فریادمان به گوش کسی برسد.
چقدر منتظر منطقه آزاد باشیم، اگر هم آزاد شود چه نفعی برای مردم دارد؟ از میلک ۲۰ میلیاردی چه سودی به مردم رسیده که از منطقه آزادش برسد؟
مردم از گرسنگی مهاجرت می کنند. اگر همین مردم نباشند چگونه از مرز محافظت می شود؟
این همه خطبای شهرستانهای زابل، زهک، بنجار، شهرعلی اکبر گفتند و می گویند که کسی بفکر نیست من مانده ام که چرا خطیب شهرستان هیرمند چیزی نمی گوید و بفکر مردم این شهرستان نیست. چرا سکوت کرده و، آنها (منظور خطبای شهرستانهای زابل، زهک، شهر علی اکبر و بنجار) هم که حرفی میزنند مسئولین سریع واکنش نشان می دهند.
به ما قول داده بودند که سهمیه سوخت مرزنشینی می دهند اما ندادند، فقط وعده سرخرمنی بیش نبود.
دلمان خوش بود که میانکنگی شهرستان شده به کجا بگوییم که منظور از شهر آیاجاییست که هنوز در پارکش درختی نیست و خیابانهایش خاکیست و مخابراتش بی فکر که هنوز نتوانسته خطوط مخابراتی را تعمییر کند و کوچه ایش تاریک و پُر از سگان ولگرد، همان بهتر که روستا باشد لااقل صبور می شویم و می گوییم روستاست و مسئولی ندارد.
این مطالب تنها حرف دل من نیست بلکه حرف همه ی مردم منطقه هیرمند است و اینکه مردم هیرمند و دیگر شهرستانهای سیستان پشتیبان خطبای عزیز زابل و زهک و بنجار و شهرعلی اکبر هستند که حرف دل ما را می گویند، الله متعال توفیقشان دهد.
امیدکه خطیب شهر هیرمند هم به آنها بپیوندد.
هیرمند آخر دنیاست، آن از شورای شهر و شهردارش که فقط رنگ آمیزی بلده، کار عمرانی که هیچ. خطیب هم که ماشا ا…، از ماست که بر ماست.