حالمان بد نیست غم کم می‌خوریم/ کم که نه! هر روز کم کم می‌خوریم!

  • کد خبر : 37701
  • ۱۵ آبان ۱۳۹۵ - ۱۴:۴۲
حالمان بد نیست غم کم می‌خوریم/ کم که نه! هر روز کم کم می‌خوریم!

مرزنشینان در روستای علیجان نارویی از توابع شهرستان زهک اگرچه تعدادشان اندک است، اما در کنار همه محرومیت‌ها، در فاصله ۵۰۰ متری از آخرین تیر چراغ برق هنوز از نعمت برق محروم هستند.     به گزارش گـــنـدم خـــبـر به نقل از خبرگزاری فارس از زابل، دست‌های پینه بسته پیرمرد حکایت از سختی زندگیش داشت، ۳۷ سال […]

مرزنشینان در روستای علیجان نارویی از توابع شهرستان زهک اگرچه تعدادشان اندک است، اما در کنار همه محرومیت‌ها، در فاصله ۵۰۰ متری از آخرین تیر چراغ برق هنوز از نعمت برق محروم هستند.

 
 

به گزارش گـــنـدم خـــبـر به نقل از خبرگزاری فارس از زابل، دست‌های پینه بسته پیرمرد حکایت از سختی زندگیش داشت، ۳۷ سال از عمر انقلاب مستضعفین می‌گذرد و هنوز هم در سیستان، در دارالولایه، سرزمینی که رهبر انقلاب از آن به عنوان تنگه احد کشور نام برده‌اند، مردمانی هستند که حتی از نعمت برق هم محروم هستند و صدای مظلومیتشان در کنج خانه‌های خشت و گلی خفه می‌شود و دسترسی به مدیران دولتی هم ندارند.

۱۳۹۵۰۸۱۵۰۰۰۲۶۸_photol

 

۱۳۹۵۰۸۱۵۰۰۰۲۷۸_photol

 

۱۳۹۵۰۸۱۵۰۰۰۲۷۶_photol

 

۱۳۹۵۰۸۱۵۰۰۰۲۷۳_photol

در شرایطی که دنیا در فضای مجازی و رسانه‌های مختلف غرق شده، این مردم تنها رسانه‌ای که در اختیار دارند یک رادیو شارژیست که آن‌هم با باطری روشن می‌شود.

 

 

جوانی که تیشه‌ای بر شانه داشت اما حکایت دیگری از درد هم سن و سالهایش را بیان می‌کرد: فوق دیپلم گمرک دارم اما درآمدم تنها از کشاورزی و دریافت یارانه است، کشاورزی هم که درحال حاضر به علت خشکسالی نداریم و یارانه اگر نباشد حتی نانی برای خوردن نیست !!!

 

 

مادری مهربان دیوار مرزی را نشانمان می‌دهد و از مشکلات معیشت مرزنشینان می‌گوید: شما قاچاقچی هستید، آیا به وضع زندگی ما می‌خورد که ما قاچاقچی باشیم؟ ما که نان شب نداریم، به ما گفته شده باید از اینجا نقل مکان کنید. خوب ما که اینجا چیزی برای خوردن نداریم کجا برویم؟ اول جایی برای ما درست کنید، حتی یک سیاه چادر برای ما بیاورید ما نقل مکان می‌کنیم!!

 

 

وی ادامه می‌دهد: شنیدیم که در روستاهای دیگر به مردم از مرز پول می‌دهند اما به ما تاکنون هیچ پولی پرداخت نشده است و کسی هم به داد ما نمی‌رسد.

 

 

پیرمردی سپید موی که دستان پینه بسته‌اش حکایت از شرایط سخت زندگیش دارد، با افتخار خود را یک کشاورز معرفی می‌کند و می‎گوید: کشاورز هستم، پدر و بزرگان ما هم کشاورز بوده‎اند، اما آب نیست و کشاورزی نداریم، معلوم نیست این آبی که به زاهدان می‌رسد چطور به ما نمی‌رسد

 

 

حل مشکلات روستای علیجان نارویی و بررسی مشکلاتشان

فرماندار شهرستان مرزی زهک گفت: سه تا چهار خانوار در روستای علیجان نارویی که خط قرمز مرز است، ساکن هستند.

 

 

جمشیدرخشانی نسب افزود: این ساکنان باید طی سال‌های قبل منطقه را تخلیه می‌کردند که خودشان اسرار بر بودن در این روستا داشته‌اند.

 

 

وی گفت: در همان زمان‌ها سایر افراد این روستا به روستاهای محمدشاکرم یا کوهک منتقل شدند اما این خانوارها به خواست خود در این منطقه مانده‌اند و ایجاد شبکه برق برای چهار خانواره با توجه به هزینه‌های برق‌رسانی آ‌ن‌هم در منطقه خط قرمز مقدور نیست.

 

 

فرماندار زهک ادامه داد: در موضوع معیشت نیز باید به بازارچه شاه‌گل مراجعه کنند و از مزیت کارت مرزنشینی مانند سایر مردم منطقه استفاده کنند.

 

 

این مسؤول گفت: برای تمام ساکنان مرزنشین کارت صادر شده است احتمالا ساکنان این روستا مراجعه نکرده‌اند که در صورت مراجعه حتما برایشان کارت صادر خواهد شد و می‌توانند به صورت کوله‌بری اقدام کنند، اینجانب نیز به سرعت دستور صدور کارت برای آنها را خواهم داد.

 

 

وی تاکید کرد: طی چند روز آینده به همراه رئیس اداره برق از آن روستای مورد نظر بازدید کرده و مشکلاتشان را از نزدیک بررسی و راهکاری برای رفع آنها خواهیم اندیشید.

 

لینک کوتاه : https://gandomkhabar.ir/?p=37701

ثبت دیدگاه

مجموع دیدگاهها : 1در انتظار بررسی : 0انتشار یافته : ۱
  1. خدایا ای کاش به دزدها هم انصافی عنایت می فرمودید تا به جای ۸۰۰۰میلیارد کمتر دزدی می کردند و در عوض مردم سیستان این همه درد ومصایب را متحمل نمی شدند.