مسابقات قهرمانی جهان کشتی با کمربند آلیش به پایان رسید و نام آوری، سهم جوان عنوان دار آسیا از استان سیستان و بلوچستان در این سری از مسابقات بود.
گـــندم خـــبر : سکوت رسانه ای آنقدر زیاد بود که از بازگشت محمد غلامی به استان با خبر نشدیم و در همین راستا با گوشزد برخی از شهروندان به سراغ غلامی ،عنوان دار آسیا رفتیم تا از شرایط قبل و بعد مسابقات با خبر شویم.
_ خود را برای مخاطبین معرفی بفرمایید؛
محمد غلامی هستم و دارای ۲۴ سال سن و از سال ۸۵ تا هم اکنون کشتی را در محضر محمد رضا سلیمانی شروع کرده و در رده نوجوانان یک دوره قهرمان آسیا شدم و چندین مدال طلای کشور را نیز در کارنامه دارم و مدت دوسال است کشتی آلیش کار می کنم.
_ چند ماه در اردوی تیم ملی بوده اید؟
هفت دوره در هفت ماه
_ هفت ماه تمرین به زندگی روزانه و درس شما لطمه وارد نکرده است؟
دانشجوی فوق لیسانس مدیریت ورزشی هستم و متاسفانه چون وقت نداشتم به پروپوزال برسم از درسم عقب ماندم و مجبورم دوباره با یک سال تاخیر و صرف هزینه بیشتر ،پیگیر کارها شوم.
در این مدت از کار خود نیز بازماندم و مدت هفت ماه است که سرکار نرفته ام و شغل من آزاد است.
مطمئن بودم به لطف خدا و تمرین و تلاشی که داشتم در این مسابقات اول می شوم و برای همین از همه چیز زدم تا به هدف خود برسم ولی متاسفانه داوران اجازه و فرصت ندادند.
_ شرایط قبل مسابقات و حمایت ها در شهرستان، استان و کشور را چگونه ارزیابی می کنید؟
خوشبختانه قبل از مسابقات حمایت ها نسبت به من خوب بود و امیدوارم از این پس نیز من را تنها نگذارند.
_ در مورد شرایط مسابقات و حریفان برایمان کمی سخن بگویید:
قبل از مسابقات با این که نفر اول بودم ولی با شرایط سختی به مسابقات رفتم.
سه بار برای من انتخابی گذاشتند و مسابقات با سطح بالایی برگزار شد و ۵۳ کشور در این سری از مسابقات حضور داشتند.
بر اساس قرعه ای که روز وزن کشی به ما اعلام کردند، اصلا قرار نبود قرقیزستان میزبان ،در گروه من باشد ولی روز مسابقه قرعه را مجدد مشاهده و دیدم قرقیزستان در گروه من است و همین مساله شرایط را برای من سخت تر کرد.
در دور اول نایب قهرمان جهان را با ضربه فنی زیر ١٠ ثانیه شکست دادم و متاسفانه کشتی بعد با قرقیزستان خوردم که از همان اول هر چقدر فن میزدم قبول نمی کردند و همین دلیل باعث شد به من اخطار داده شود.
داوران بخاطر امتیاز دهی به تیم میزبان به صورت برنامه ریزی شده حریفم را، بدون اینکه کوچیکترین فنی به من بزند، برنده اعلام کردند و چون من را دیسکالیفه کردند متاسفانه دیگر نتوانستم برای سومی بجنگم.
_ بعد از پایان مسابقات در مورد استقبال بعد از بازی ها و حمایت ها در تهران، زاهدان و زابل برایمان بگویید؟
در تهران که دوستان و مسئولین فدراسیون استقبالشان خوب بود، اما در زاهدان قرار بود که به استقبالم بیایند اما اعلام کردند که بگذارید برای روز سه شنبه.
البته این مورد را هم اگر مربی عزیزم آقای سلیمانی هماهنگ نمی کردند همین راه هم نمی گرفتند.
_ چه قولی به مردم سیستان در مسابقات بعدی خواهید داد؟
در همین سری از مسابقات به مربی و همه قول طلا داده بودم که دستم را خالی گذاشتند متاسفانه و نمیدانم تا مسابقات بعدی چه چیزی پیش بیاید.
_ از مسولین استانی و شهرستانی برای ادامه راه چه انتظاراتی دارید؟
از مسئولین این انتظار را دارم که آنچه حقم بوده و هست را دریغ نکنند.
با وجود تاهل برای رسیدن به نتیجه مطلوب و افتخار آفرینی برای کشورم ، ٧ ماه دوری از خانواده را تحمل کردم،کارم را رها نموده و یکسال از درس عقب افتادم و در این مدت همیشه در اردوهای تیم ملی بودم.
_ در پایان اگر تشکر، گلایه و یا هر صحبتی دارید بفرمایید؟
تشکر ویژه دارم از مربی عزیزم آقای سلیمانی که حسابی برای من زحمت می کشد و باید بگویم اگر تا حالا دارم برای سرزمینم کشتی می گیرم و نا امید نشدم، بخاطر زحمت های مربی سخت کوشم است.
در ادامه از خانواده و همسرم نیز تشکر می کنم که با حمایت هایت و صبوری شان، ادامه ی راه برای بنده هموار نموده اند.
همچنین از مدیر کل ورزش و جوانان سیستان و بلوچستان و رییس اداره ورزش و جوانان شهرستان زابل باید تشکر کنم که برای من کم نگذاشتند ولی از هئیت کشتی گلایه های بسیاری دارم که بماند.
تنها درخواستم از شهردار، نماینده و فرماندار این است که ، به وعده خود در مورد واگذاری زمین به بنده عمل نمایند تا کمی از دغدغه های مالی ام کاسته شده و بتوانم رسالتم را با آرامش خاطر بیشتری انجام دهم.
نماینده سابق سیستان قول دادند به همه ورزشکاران که خرج تحصیلشان را بدهند ولی متاسفانه برای ما وقت قرار ملاقات هم ندارند و ای کاش برخی متوجه می شدند که ورزشکاران سیستان و بلوچستان با چه مشکلاتی دارند به ورزش ادامه می دهند.
