توسط : شهرگندمــــ : جهانی شدن شهر سوخته مردم سیستان را بسیار امیدوار نمود که پس از آن بیش از گذشته به آثار باستانی سیستان کهن توجه شود , اما متاسفانه نه تنها اینطور نشد , بلکه خود شهر سوخته نیز حال و روز خوشی ندارد و از داشتن امکانات اولیه حتی محروم است , به واقع اگر یک گردشگر خارجی بخواهد به این مکان مراجعه کند و بازدیدی از آن داشته باشد , برای رفع احتیاجات اولیه خود باید چه کند؟
گردشگران برای رفع احتیاجات اولیه خود چه کنند ؟ صادرات آفتابه مورد توجه است ؟
عزیزان مسئول اداره کل میراث فرهنگی استان انتظار ندارند که گردشگر خارجی و یا داخلی با خود آفتابه حمل کند و مشکل خود را برطرف کند ؟
البته شاید هم کسانی که میتوانند این مشکل را به راحتی حل کنند و هیچ اقدامی نمیکنند , خواهان گسترش صادرات کشور هستند !!!!!!!! بدین شکل که هر گردشگر وقتی برای رفع احتیاج خود این شی را خرید میکند , پس از استفاده در شهر سوخته , آنرا با خود به کشورش میبرد و صادرات به کشورهای خارجی افزایش میابد.
گلایه های دلسوزانه پرفسور سجادی از عدم رسیدگی مسئولین به شهر سوخته
امروز در جریان نشست خبری پرفسور سجادی مسئول تیم اکتشاف شهر سوخته جامی که چند روز قبل در یکی از قبور این شهر باستانی کشف شده بود در معرض دید خبرنگارن سیستان قرار گرفت.
دکتر سجادی دراین نشست گلایه های فراوانی از مسئولین امر داشت که رسیدگی به شهر سوخته , حتی پس ازجهانی شدن آن نداشته اند.
خطوط انتقال آب زابل به زاهدان در نزدیکی و شهر سوخته و یادمان شهدای تاسوکی بدون آب !!!!
حرفهای وی و وضعیت موجود شهر سوخته بسیار تاسف برانگیز بود , یکی از مسائل , نبود آب شرب مناسب و حتی آب برای استحمام کاوشگران شهر سوخته که هر روز با لباسهای خاکی ازمحل کار به محل استراحت مراجعه میکنند , , که گرچه قابل باور نبود , اما واقعیتی تلخیست که وجود دارد.
البته از میراث فرهنگی استان و استانی که چندین ماه است با این همه آثار ملی و جهانی مدیرکلی ندارد , بیش از این نیز انتظار نمیتوان داشت , متاسفانه گویا در محل شهر سوخته تانکری تعبیه شده و بصورت هفته گانه با مبلغی آب خریداری و در این تانکر آب ذخیره میشود و مورد استفاده قرار میگیرد .
این در حالیست که دو خط لوله آب زابل به زاهدان از نزدیکی این شهر باستانی میگذرد , اما متاسفانه هیچ اراده ای جهت حل یکی از اساسی ترین مشکلات این میدان باستانی که براحتی قابل حل است وجود ندارد.
این مشکل متاسفانه در یادمان شهدای مظلوم تاسوکی نیز وجود دارد و آن مکان مقدس نیز بدلیل عدم بی توجهی و نداشتن آب از بین رفته است.
این مساله بسیار با مثل معروف ایرانیها همخوانی دارد (( آب در کوزه و ما تشنه لبان میگردیم )) و در بحث استفاده آب چاه نیمه های سیستان در زاهدان و بی آبی بخشی از سیستان نیز میتوان گفت (( چراغی که به خانه رواست به مسجد حرام است))
نه تنها سیستان اداره کل نشد بلکه استان هم مدیرکل میراث فرهنگی و صنایع گردشگری ندارد
در دولت و مجلس قبلی قرار براین بود که میراث فرهنگی سیستان به اداره کل تبدیل شود , نه تنها این مساله رخ نداد که حال شاهد آن هستیم که خود اداره کل استان نیز مدیرکل ندارد و ماههاست با سرپرست اداره میشود و ایشان نیز گویا هیچ توجهی به نگهداری و تجهیز این همه آثار با ارزش ندارند و اگر هم توجه دارند حداقل از اقدامات ایشان در سیستان مساله قابل ذکری مشاهده نمیشود.
در این بازدید که چند ساعت به طول انجامید نکات بسیار ناراحت کننده و تاسف آوری به چشم میخورد که در بازدیدهای معمولی کمتر نمایان میشود .
کم کاری مسئولین شهرستان هامون و اداره کل میراث فرهنگی استان و از بین رفتن داشته ها
برای مثال برای این عظمت و تاریخ و این میدان باستانی که در جهان شهره عام و خاص میباشد , نیروی انسانی نگهبان و یا فضای سبز دیده نمیشد و اگر بودند هم بسیار کم. زیرا آنچه مشاهده میشد نشان از کم کاری بسیاری در این حوزه داشت , مرکز تفریحی و توریستی شهر سوخته نیز که با زحمات فراوان ایجاد شده , حال درحال از بین رفتن است , خشک شدن درختان یکی از هزاران مشکلیست که دراین بازدید نمود داشت.
پس از جدا شدن بخش شیب آب از زابل و تبدیل شدن آن به شهرستان هامون و استقلال اداره میراث فرهنگی این شهر انتظار میرفت مسئولین این شهرستان , خصوصا فرماندار هامون و سرپرست اداره کل میراث فرهنگی استان , بیش از این برای بهبود شرایط این اثر با ارزش تلاش کنند , اما آنچه در عمل مشاهده میشود اینکه نه تنها تلاشی نشده است , بلکه آنچه پیشتر نیز داشته ایم , بخشی از آن را در آتش سوزی از دست دادیم و هیچ خبری هم از جایگزین کردن آن به چشم نمیخورد.
آنچه در تصویر مشاهده میفرمائید محلیست که پیش از آتش سوزی درب ورودی آمفی تئاتر شهر سوخته قرار داشت , که حال عزیزان هنرمند مسئول زیرکانه درب آن را گل گرفته اند و به نوعی میتوان گفت , صورت مساله را پاک کرده اند.
در پایان این بازدید تابلوی بسیار زیبایی از سوی حامد غلامی جهت تقدیر و تشکر از زحمات پرفسور سجادی و همکارانشان به ایشان اهداء گردید.
یادداشت : یونس دهمرده
تصاویر رسول عباسی
