توسط : گــنــدمــ پــرس: آثار تاریخی و گردشگری همواره یکی از موضوعات اساسی برای شناخت یک منطقه است و عوامل مهمی برای شکوفایی این صنعت دخیل هستند.
از جمله این عوامل نوع آب و هوای منطقه در فصل های مختلف است؛سیستان به لحاظ جغرافیایی در یک منطقه ی آب و هوایی خشک واقع شده است و همواره بادهای موسمی مهمان فصل های سیستان می باشد،شاید بتوان بهترین فصل برای گردشگری سیستان را فصل بهار دانست؛آب و هوای مطبوع و خرمن های گندم و وزش باد نسبتا ملایم در این فصل؛بهشتی را برای گردشگران به نمایش می گذارد.
اما نباید از شب های تابستان سیستان هم غافل ماند چرا که آسمان پر ستاره ی کویر دل هر گردشگری را بدست می آورد.
میراث غنی و تاریخی بر جای مانده در سیستان حال و هوای هر گردشگری را خوب میکند اما چه سود که در این میان بناهای تاریخی چشمشان خشک شد به مرمت و بازسازی؟؟؟؟
میراث سیستان تشنه ی یک مدیریت کلان است؛همان چیزی که بتواند به کابوس فراموشی این آثار پایان دهد.
یکی دیگر از عواملی که در حفظ میراث و گردشگری یک منطقه موثر است خود مردم هستند.این غفلت فرهنگی در میان عده ای از مردم سیستان موج می زند ؛غفلتی که باعث شده میراث باستانی مان در میان مردم فراموش شود.کسانی هستند که حتی برای یک بار هم که شده سری به شهر سوخته ؛موزه و آثار فرهنگی و بناهای تاریخی سیستان نزده اند؛کسانی هستند که هنوز اوشیدای تاریخی شهرشان را نمی شناسند تا به دیگران معرفی کنند؛برخلاف انتظار افکار عمومی صنعت گردشگری در میان مردمان بومی منطقه خودمان هم فراموش شده چه برسد به دیگر نقاط…
اگر فرهنگ گردشگری و شناخت آثار باستانی در بین مردم منطقه رواج پیدا کند بعد از آن شاهد شکوفایی این امر خواهیم بود چرا که جذب گردشگر مدیون معرفی این صنعت توسط مردم منطقه می باشد.در این میان نبود یک دید کلان نسبت به آثار تاریخی سیستان باعث نابودی میراث فرهنگی این سرزمین شده است.
نگاه مدیریتی ناآگاه زخمی شده است بر جان سیستان…
اوشیدا و شهر سوخته نگاه مهربان می خواهند نه نگاه منفعت طلبانه؛نگاهی از مهر؛نگاهی که نگذارد میراث سیستان ذره ذره فراموش شود
