گندم خبر: مرز در همه جا برای ساکنانش یک فرصت است و هر کس به اندازه توانش میتواند از ظرفیت آن بهره ببرد.
اما در استان سیستان و بلوچستان مرز برای تنها تعداد افرادی محدود است که میتوانند از دنیای بی کران منافعش متنعم شوند.
در دولت سیزدهم برای آنکه این موهبت به صورت عادلانه تری بین مردم تقسیم شود طرح رزاق مطرح گردید.در این طرح بنا بود همچون برخی از شهرهای جنوب استان، با جمع آوری سوخت مازاد بر نیاز منطقه و انتقال و فروش به افغانستان هم برای تعدادی ایجاد شغل شود و هم درآمد پایداری برای جامعه ی هدفی که در این طرح پیش بینی شده بود فراهم گردد.
اما دیری نپایید که این طرح هم همچون باقی طرح های سیستان از مسیر خود خارج و مبدل شد به راهی برای استفاده ی افرادی خاص و محدود.
در ابتدا گفتند مبلغی برای همه از سود حاصل از مابه التفاوت قیمت فروش، بعد گفتند سود کسب شده درون حسابی خواهد ماند به عنوان سرمایه و امتیاز وامی که از این پس انداز به دست خواهد آمد در اختیار مردم برای راه اندازی شغل قرار خواهد گرفت. اما در عمل هیچ یک محقق نشد.
تعداد زیادی مجوز جهت راه اندازی جایگاه های جمع آوری سوخت ها صادر گردیده و افراد دارای امتیاز اقدام به ساخت جایگاه کرده اند بعضی که زرنگتر و با نفوذتر بودند همان ابتدا راه مجوز را گرفته و طعم شیرین درآمدش را چشیده اند اما برخی دیگر که دیرتر مجوز را گرفته اند یا به سود نرسیدند و یا هنوز فعال نگردیده اند.
متاسفانه هر از گاهی شایعاتی درباره حواشی این طرح مطرح می شود و هیچگاه توضیح درست و کاملی در اینباره از سوی متولیان جهت تنویر افکار عمومی ارائه نگردیده است.
مدت هاست مردم، ائمه جمعه، رسانه ها و فعالان اجتماعی خواهان توضیح درباره این طرح هستند اما گویا از آنجایی که به حمدالله استاندار و معاونین محترم ایشان که به این طرح ارتباط دارند زیاد خویش را در مقام پاسخگویی به مردم احساس نمی کنند.
شاید هم به دلیل شغل ها و جایگاه های قبلی شان فکر میکنند همیشه در مقام قدرت اند و نیاموخته اند که باید پاسخگوی اعمال خود باشند.
علی ایحال هر احساسی که در وجودشان است باید بدانند اکنون که توفیق خدمت گذاری به ولی نعمتان حکومت جمهوری اسلامی ایران روزیشان گردیده باید پاسخگوی عملکرد خویش در پیشگاه آنان باشند.
باید بگویند که:
۱. میزان درآمد حاصل از فروش چقدر و عاقبت آن ها چه شد؟
۲. این درآمد باعث ایجاد چه میزان شغل پایداری برای مردم منطقه شده است؟
۳. آیا این درآمد توانسته است حمایتی از صنایع ،کارگاه ها و کارخانه های تعطیل و روبه تعطیل سیستان داشته باشد؟
۴. آیا شایعات مبنی بر تخلف در این طرح و استفاده از منابع مالی آن در جاهای دیگر استان صحت دارد و یا خیر؟
و بسیار سوالات ریز و درشت دیگر که بد نیست حضرات در این روزهای پایانی عمر سکان داری به آنها پاسخگو باشند.
بد نیست به این باور برسیم که در حکومت جمهوری اسلامی ایران مسئولان هستند که باید با عملکرد خویش راحتی مردم و آبروی نظام را فراهم کنند نه اینکه آبروی نظام و آسایش مردم را فدای منافع خویش نمایند.
خصوصا برخی مسئولان به واسطه شغل و مناصب قبلی خویش بیشتر باید از باقی احتیاط کنند که مبادا عملکردشان باعث ایجاد خدشه به جایگاه قبل و ضربه به نظام شود.
به امید روزی که برخی مسئولان بدانند یک مدیر تراز انقلاب چگونه است.
سیدمحمدکاظم حسینی طباطبائی
مدیرمسئول پایگاه خبری تحلیلی گندم خبر
