توسط : گندم پرس: ندای هیرمند: امروزه ماهواره چتر خودش را به اندازه دنیا گسترش داده است به طوری که حتی رد پای آن را در روستاهای دور افتاده نیز می‌توان دید. ماهواره با وجود شبکه‌های مختلف و پخش انواع و اقسام برنامه‌ها توانسته همه سلایق را پوشش دهد و به استادی در لایه زیرین برنامه‌های خود، فرهنگ کشور‌ها را تغییر دهد.
شبکه‌های فارسی زبان توانسته‌اند با مدد پخش برنامه‌های سرگرم کننده و نمایش فیلم‌ها و سریال‌های دنباله دار و دوبله به زبان فارسی، رگ خواب مخاطبین ایرانی خود را بربایند به طوری که در همه جا صحبت از سریال‌های ماهواره‌ای است که به زبان فارسی پخش می‌شود ،متاسفانه این سریال‌ها آنقدر در میان خانواده‌های ایرانی طرفدار پیدا کرده‌اند که برخی از خانواده‌ها حتی تکرار این برنامه‌ها را نیز می‌بینند و برای همدیگر تعریف می‌کنند.
باید دید چرا شبکه‌های فارسی زبان ماهواره توانسته‌اند در مدت کوتاهی جای خود را در میان خانواده‌های ایرانی باز کنند؟ شاید یکی از دلایل آن این باشد که رسانه ملی ما نتوانسته است برای تمام ذائقه‌ها مخاطبین خود برنامه تولید و پخش کند. اگر چه اخیرا شبکه‌های تلویزیون ایران افزایش پیدا کرده است که این امر به تنهایی کار مطلوبی است اما این شبکه‌ها هنوز نتوانستند خوراک مناسبی در اختیار تماشاگران شبکه‌های خود بگذاراند و اکثرا مبادرت به پخش فیلم‌ها و سریال‌های تکراری می‌کنند که برای مخاطب دیگر جذابیتی به همراه ندارد؛ مخاطبین امروز، تنوع طلب هستند و دیگر نمی‌شود آنان را به راحتی پای یک شبکه خاص نشاند. باید برنامه سازان تلویزیون برای همه سلایق، برنامه تولید کنند و از سوژه‌های بکر و تازه با نگاهی نو و خلاقانه استفاده کنند تا تماشاگر علاقه‌ای برای تعویض کانال و مراجعه به شبکه‌های ماهواره‌ای نداشته باشد.
ماهواره می‌تواند امنیت اخلاقی خانواده را در هم بشکند و پایه‌های اصلی خانواده را به لحاظ اخلاقی سست کند. لذا باید مراقب و مواظب باشیم تا در گرداب این شبکه‌ها گرفتار نشویم.
هنگامی که مخاطب پای تلویزیون و یا به دیدن فیلم‌های ایرانی در سینما می‌رود هیچ کس نگران آن چیزی که از سینما یا تلویزیون پخش می‌شود نیست چرا که مردم مطمئن هستند در ایران هیچ برنامه‌ای غیر اخلاقی و خشن که برای مخاطبین مضر باشد پخش نخواهد شد. اما هیچ‌گاه چنین اطمینانی نسبت به برنامه‌های پخش شده از شبکه‌های ماهواره‌ای و فارسی زبان وجود ندارد. بنابراین بهترین نظارت بر این شبکه‌ها خانواده‌ها هستند که باید نقش خود را در مدیریت کردن این شبکه‌ها پر رنگ کنند و با مسدود کردن برخی از شبکه‌ها و حتی حذف آنان و همچنین آگاهی به اعضای خانواده، آنان را نسبت به برخی از برنامه‌ها آگاه کنند، البته باید بپذیریم که روش‌های خشن و بگیر و ببند برای اینکه مردم به سمت ماهواره نروند هیچ‌گاه جواب نداده و نخواهد داد. هر چند که هر از گاهی شاهد جمع آوری دیش‌ها از سوی نیروی انتظامی هستیم، اما می توان دید که این دیش‌ها بلافاصله جایگزین شدند که نشان دهنده این است که این روش نیز جواب نداده است.
عنصر ایمان و باورهای مذهبی و تقویت آن در میان خانواده‌ها بهترین راه برای دوری از ماهواره اعلام می باشد و به این شکل ،اینگونه ترکش‌های مسموم برنامه‌های ماهواره را عقیم کرده‌اند.
