توسط : گندم پرس : دل نوشته آدم و زمین به قلم دکتر مهدی دهمرده
داستان آدم و زمین
ای زمین تو زیر پا هستی، لحظه ای که می خواهی روی سینه ها هستی.
ای زمین چقدر آرامی، جنس آدم ز توست، می دانی؟
آدمی که روی توست ای زمین، هیچ وقت فکر خاک زیر پایش نیست، می دانی؟
ای زمین چقدر بی رحمی، می خوری آدم و به آدم هم همچنان تو می خندی.
فکر آدم باش ای خاک پر ز کین، در زمان بلعیدن، اندکی مهربان باش ای زمین پر ز کین.
آدمی در برابرت هیچ است، ظاهرش هست و باطنش هیچ است.
آدمی فقط غرور و خودخواهی ست، در زمان مردن هم کار او بی تب و تابیست.
ای زمین، چرا تو می گردی، بهر کاری در این زمانه می گردی.
ای بشر فکر زیر پا هستی؟؟ فکر جای تنگ و تار هستی!!
ای بشر پایان این زندگی در این زیر است، زیر پای تو همیشه یک زمین، گیر است.
ای بشر تو از همین خاکی، عاقبت تو زیر این خاکی،
پس چرا روی خاک همیشه می تازی، بر ضعیف و فقیر همچنان تو می نازی.
ناز تو بهر چیست ای آدم؟ عاقبت جایگاهت چیست، ای آدم؟
جایگاه آدم آن زمین زیر پایش هست.
نام آن زمین قبر است، آن زمین، زمین پر درد است.
جای آن زمین برای این بشر تنگ است و فقط آدم است و اعمالش، خاک هست و قلب پر ز احساسش.
ای خدا خاک رو به زیر آمد، باز این قطره به دریا آمد.
فکر قطره باش ای دریا، فکر این بنده باش ای سردار.
دکتـــــر مهدی دهمــــرده
