توسط :
” قُلْنا یا نارُ کُونی بَرْدًا وَ سَلامًا عَلى إِبْراهیمَ ” « یارب این آتش که بر جان من است ، سرد کن زان سان که کردی بر ابراهیم خلیل »
گندمـــــ پرس : ما مي گريزيم و آنها مي مانند. گريز ما از مرگ است و فاجعه، و ماندن آنها مقاومت در بطن حادثه، و همين است كه شغل شان را مقدس كرده است: آتش نشان، كلمه يي احترام برانگيز و عنواني يادآور ايثار و فداكاري.
کسانیکه چشم در چشم مرگ می ايستند و تا آخرين شعله می جنگند تا در عمق فاجعه، مانعي باشند در برابر خسارت بيشتر و مرگ آناني كه گرفتار شعله ها هستند. حكايت گريز ما و ماندن آنها داستان يك روز و يك هفته نيست،لحظه لحظه زندگي آنان با خطر گره خورده و به همين خاطر است كه هفت مهر را كه سالروز مرگ 18 آتش نشان در پالايشگاه آبادان در 7 مهر 59 بوده ، به پاسداشت حماسه آفريني ها و از خود گذشتگي هاي آتش نشانان ميهن اسلامي مان در عرصه دفاع مقدس ، فرصت را مغتنم شمرده؛ تا در کمال امتنان و به منظور قدرداني از زحمات این قشر زحمت کش که جان خود را در طبق اخلاص می گذارند و نجات من و تو را وظيفه خود مي دانند و وفاداري شان را به سوگندي كه خورده اند بارها ثابت كرده اند ارز ادب و خسته نباشیدی کرده باشیم.
کـاش بعضی ها هم، جهـت تامین امنیت شهـر، از ســرعت عمل و اخـلاص آتش نشـانان درس می گرفتند…
قــنبری
