گندمـــــــــــ پرس : شاعر خردورز ((مثنوی شهرگندم )) و ((وصیت نامه رستم ))که همواره صدای دردها و آواهای مشترک مردم را از حنجره شعر به نجوا می نشیند.دیگربار در منظومه ی استادانه ((بازی وکالت ))بارانی از نغمه و شعور رادر رگهای جامعه جاری ساخته.
استاد وحید کیخاشاعر نام آشنا وفرهیخته که همگان او را به نیکویی می شناسند.
اینک این شما واین شعر و شور آگاهانه ی ((بازی وکالت )) به ترنم قلم استاد وحید کیخا مقدم
به نام خداوند مهــــرآفرینِ مهــــرگستر
درسرای سایه های سرنوشـت امشب ای دل از کجا باید نوشـت
از نشستن درخم ترس وامیـــد یــــاخــــزیدن در تمــــــنای نویـــــد
ازســـر پرشور سنگ کـــینه هـا یـــا دل بـــشکـــسته ی آییـنه هــا
ازکدامین کوچه ی بی رهـــگذر از کـــدامــــین آســمـــان پرخـطــــر
می نویسم من ولی ازشهر خواب از درخـتان از زمســتان از ســراب
ازهزاران شیشه ی خیس نگـاه از گـــــنه کــــاران زرد بــی گنــــاه
از طلــوع لالـــه درمهـــتاب یاس تا گــــداخــویان درســــاحـل پلـاس
مــــانبـــودیم ونبــــودند ونبــــود روزهای ســـــرد و شــبهای کــبود
زیر گنبـــدها پرستو لانه داشت خنده درچشمان مردم خانه داشت
تا تـــرنم بود ودلجویـی به بـــاغ کــــوچه هــابودند و لبخــــندچـــراغ
تا خــلایق رهــنما بودند ویـــــار تانمـــــاز صبح مـــابـــــودی به بــــار
بُد وکیـــل ما خــــدای آســـمـان بذرشـادی بــود وآرامش به جــــان
ناگهان آیینه ها درشب شکست در زمین توسن سـواری نطفه بست
شد وکالت اسب زین آرای مـــا اخــــتیــــــــارش از دل وآرای مـــــا
عاشقانش همچو مجنون سینه چاک دررهـــش شدجان بسیاری هلــاک
دکتـــــرومــیرومـهنـــدس درطلـب هــــرکســــی با شیوه ورسـم ادب
گه خواص آیدبه میدان دل خــرام گه حســینا ،گه مســـافر،گه غــلام
گه به شاخه طوطی وشاهین وسار گــــه به مــــیدان آهــــو و روبـاه ومار
ادعـــای اسب وزیـــن وفـــــر کنند ازهیـــــاهو گــــوش عالـــم کر کنند
یک نـــفر با جــــامه جـــن وپـــــری یک نـــــفر در کهـــــکشان گــــلپری
یـــک نفـــر با پـــوشش زرد نیـــــاز یک نـــــفر با لایه هــــایی چون پیاز
یک نفر معـــمار درمــــانگـاه و درد یک نفـــــر دارد مســکن تلخ وسرد
یک نفــر با کـــیف وعـــنوان رئیس یک نفر با جـــامه های زرد وخیس
یک نفـــر نادیده در آیــینه خــویش یک نفر باخــوی گرگ وپشم میش
یک نفـــر ســرمایه اش فـــامیل او هست وبود گفته هایش ایــــل او
یک نفر ازجنس سی دی کوچه گرد دست بوس پیـــــرزال و پیـــــرمرد
یک نفــــر جـــغرافــیا در دســت او یک نفـــر تاریــــخ محنت هست او
یک نفر با فارسی همــسایه است یک نفر با فلسفه چون دایه است
یک نفـــردارد عــلـــوم آب وکــشت حرفهایش می دهـــد بوی بهشت
یک نفــــر علـــم ریـــاضی پایـه اش حرف خدمت هرکجــا سـرمایه اش
یـــــک نفــــر دارد زدینــی باردوش یکنفر چـــیزی ندارد جز دوگـــوش
گـــــه ملنگ آیـــد ســــواره ،با الاغ کای خلایق! من به دل دارم چــراغ
وارث این خـــاک وآبــــادی منــــــم گرنباشم من، به جــــای من، زنــــم
گه جومونگ آید که مـــن اولاتـــرم مـن برای مــــــردمـان بال وپـــــرم
صدرشال پرسه ها جای من است مرده ی مردم چو بابای من است
آن یکــــی گویـــد منم مرد دلــــــیر دربغـــل دارم تـــفنگ وتیــغ وتیـــر
ایــــن یکی گویــــد منم آقا مـــجید آن کـه آب آرد بـــــرون از ناپــــدیــد
دیــــگری گویــــد منم خــانوم ترین آن که در اندیـشه دارد بهتـــــریــن
جمله می نـــــالند دراخبارشـــــان از نگاه وچـــتر وکیــف وکارشــــان
هرکسی افـــــکارخود بندد به کار تاشود براسب این میــــدان سـوار
درهیاهوی وکـــــالت ماتمی ست عاشقان را شعله و مارا غمی ست
گربه میــــدان اختر و شب پره اند در مـــــقابل نیز کــــــوه ودره انـــــد
القـــــرض در شیون و ابهام شان تـشت بسیـاری فتــــــد ازبامـشـان
مردمـــی چند از گریبان سرکشند تیغ کـــین برجان ایشان برکـــــشند
افتـــرا و تهمت و اوصــــاف زشت هرکسی برصفحه ی ایشان نوشت
گرچه بینی اسم وفــخرونامشان برکـــــشند از گــــور بالا مامشــــان
فـــارغ از انـــدیشه تقــــوا ودیـن می کشند این عاشقان رابرزمـــین
هرکسی ازهرگروه وقوم وایــــل اخم درابــــرو و می پـــیچد سبـــیل
اصغـــر وموسی وسلطان وقــجر دومک وبدگوش وشیرجان وصــــفر
یک شبه سرخیل وآقا می شوند مـــدعی ومالک ومــــــــا می شـوند
عاشق دل خسته اینجا یک طرف ادعـــــا وخیل وشبــــها یک طــــــرف
درچنین اوضــاع واحوالی حـــزین همنشین با شـــــعر شد پیری وزین
رازها مــــی گـــوید او از کـــــارما باخـــــــداونـــــد دل و دادار مــــــــــا
کای خدا مـــاراه را گــم کرده ایم سیب را ســودای گنـــــدم کرده ایم
ره نمی بینید کسی باچشـــم باز گم شــــده اندیشـــــه ها در موج آز
نفس بـــد ماراخـــدایی می کـــند روشنـــــی ازما جــــــدایی می کند
آه از این بــــد عهــــدی آییــنه ها داد از این دود سیـــــاه کـــــینه ها
درمیـان خــــانه ی فرهنگ وفــــر چیست این رفتــــــــارهای پر شــرر
خنـــده های گریه آور سازماست هی عقب ماندن ،زرفتن، رازماســـت
چاووشی های وکالت را چه کـار برســـــربازار و برســـــنگ مـــــــــزار
چیست تعظیم کس وناکس شدن دیگران را پیش وخود از پس شدن
از ریا رفتن به مسجدهای شهــر خـــــانه ،خــــانه گشتن هر بوم وبر
خویش گشتن هرکجا،باهرکسـی ادعــــــای وصــــــل باهـــــر ناکسی
از چه رو آنکس که مردم نام اوست حرف نا حــــق دائما درکـــام اوست
افـترا بر مـــردم دانـــا کـــــه گفت جز خل و بی دین و صحبت گوی مفت
کـــی مجوز داده حق ما را دروغ ؟ از سیاهی ،کی،کجا خیزد فــــــروغ ؟
کـــی زند آتش کسی برکوی یـار ؟ گر جـــــوی بشناسد آیــــین بـــــهار ؟
چاه کــــندن شیوه وآیین کیـست ؟ کی پیمبر (ص) کی حسین (ع) اینگونه زیست ؟
سـفـره ی خالی به از نـــان ریـــا شــــعله بهترازحسد درسیــــــنه ها
گـــودر آرد جــــامه مــــردی زتــن آنکه همــــــخویی کند با اهــــــــرمن
گردرست است اینگونه ماشعریم وشور گردرست است اینکه ماسرویم ونور
پس چرا قفـل است وتارافکـــــــارمــا پس چرا زشت است وبـــــد رفتارمـا
ما که خودراخوانده ایم اسـتاد دهر از چه رو با آشتی قهـــــریم وقــــهــر
برتن خود خنجر کــین از چــه روی حیله ونیـــــرنگ خونین از چــــه روی
بگذراز احساس وایل ونان خویـش مشورت کن باخرد درجان خــــــویش
میوه ی شــــاخ عـــمل مانــد تـو را روشنی از دور می خــــواند تــــــورا
گوهری بنشان به انگـــشت وجـود کز فروغــــش بشـــکند دیــــوار دود
ای بســا در آزمــــون ها اشـــــتباه برده مـــا را در زمستانــــی ســـیاه
درنــــدامت نیست مــــاراچـــاره ای ازخـــرد بایــــــد گرفــــتن بـــــاره ای
باگـــرسنه شـــوخی دلــهای ســیر قصـــه ی نان وتــــغار است وفـطیر
هرکسی باشـــد وکـــیل مــــا ومـن اونمـــــــاد ماست درهـــــرانــجمــن
خـــلق وخوی ودانش وتقوا ودیــن هرچه زو خــــیزد به ما مانــــدهمین
هرکه بامردم زجان صـادق تر است علم وحلم اورا چوتاجی برسراست
هرکـــه دارد درد آبــــادی به جــــان او بـــود بهتــــر به مـــــا ازدیـــــگران
لیــــک یارب! نـــان ،تومــا را می دهی زندگانی ،جــــان، تومـــــا را می دهی
یـــــازمــــــا رفـــتاربَدکـــــاری بگـــیــــر یامکــــن ما را به هر دستی اســـــیر
تاتوخــــــودبـــــاشـــی وکــــیل کــــارمـا رونقــــی پیـــدا کنــــد بــــــازار مـــــــا
وحید کیخا مقدم
س نمیدانم استاد عزیز چگونه احساسمو بیان کنم ازیه طرف ب منظره زیبا کوه خواجه وشعرهای زیبا موفق وشششششششششششادباششششششششی
استاد کیخا /فوق العاده بود/ مردم شریف سیستان تمام معیارهای انتخاب خوب و روش و منش انتخاب خوب در شعر این سرمایه ادبی سیستان نقش بسته .درود بر فرزندان خوش سخن سیستان
با سلام خدمت استاد گرامی در عرصه فرهنگ و ادب.
از ویژگی هایی که در مثنویتان مثل همیشه موج می زند موشکافانه و دقیق بودن، ریزبینی های خاصی که همیشه دارید، برپایه خردورزی و شور و شوق که ناشی از تعلق خاطریست که به سیستان دارید. امیدواریم که همه مردم بزرگ و فهیم سیستانی از نکته نکته شعرتان استفاده کنند تا سیستانی آباد را بدور از همه کینه ها و کدورت ها رقم بزنند. خسته نباشید خدا قوت
باسلام و خسته نباشید خدمت استاد گرامی
مثل همیشه شعرتان عالی بود، خداقوت.
در سرتاسر این مثنوی نکته بینی، خردورزی و شور و شوق و تعلق خاطر برای آبادانی سستان موج می زند. امیدواریم که مردم بزرگ و فهیم سیستان از نکته نکته شعرتان استفاده کنند تا سیستانی آباد را بدور از کینه ها بسازند.
با سلام ازشعر دلنشین وزیبای استاد وحید کیخا فوق العاده لذت بردم ایشان شاعری نیک اندیش واخلاق مدار است شعر او حاوی دغدغه های مردم سرزمینش انشا… موفق باشند
با سلام وتشکر ویژه از استاد ارجمند، به محضر مبارکشان تقدیم می گردد:
استاد کیخا ، خدا را سپاس
که سرمایه ای چون شما ما را عطاست
تا که افکار و ضمیر پاکان ، همراه ماست
نور ولطف حق ، ما را راه گشاست
فقط می توانم بگویم ” استاد شعرتان عالی بود” .
سلام استاد ارجمند شعرتان سرشارازشعورپاک یک سیستانی اصیل است وقومتان پاک پاک
عااااالی بود ??
سلام جناب آقای مهندس کیخا.از خواندن این شعر بسیار لذت بردیم. انشاءالله پیروز ،کامیاب سربلند باشید.دوستدارتان:مهران کیخا
درود بر شما
امیدوارم جویبار روان و زلال اندیشه و کلامتان همواره جاری باشد، برادر بزرگوارم وحید عزیز و سیستان در پناه نگاه مردان و زنان خرد ورزش آباد.
استاد/درود بر شما/ سیستانی ها درود بر شما/ حماسه هفت اسفند ، حماسه انتخاب نماینده واقعی ، با تدبیر ، عالم ، خاضع ، فروتن ، دوستدار سیستانی ها ، چهره مصمم ، علمی ، با سواد ، مدیر و مدبر دارای تجارب ارزشمند ملی و کشوری و دارای برنامه برای نجات سیستان.
سپاس استاد عالی بود
سلام و درود بر استاد فرهیخته و دانشمند خودم
مثل همیشه چه زیبا سرودی سیستان را
درد ها را ناگفته ها را
همواره قلمت پاینده و پایدار باد.
باعرض سلام و ادب و احترام.از استاد ارجمند و همکار توانمندم جناب وحید کیخا به خاطر سرودن این ابیات بسیار زیبا بی نهایت سپاسگزارم. اما سپاس دیگری را تقدیم حضور مخاطبان عزیز سایت گندم پرس و یکایک عوامل عزیز این سایت می نمایم.مخاطبان به دلیل گذاشتن پیامهای زیبا و عوامل به خاطر انتشار آثار اساتید و مفاخر سیستان از جمله جناب استاد وحید کیخا و سایر نویسندگان و شاعران توانمند سیستان.پیروز باشید.
با سلام خدمت همشهریان گرامی
بنده تا قبل از این ابیات میل شدید به رای قبیله ای داشتم. اما به لطف این مرقومه از همه عزیزان خواهش می کنم این دوره را انتخاب بین نجات و نابودی سیستان فرض کرده و همه با هم
یک نفـــردارد عــلـــوم آب وکــشت حرفهایش می دهـــد بوی بهشت
یک نفــــر علـــم ریـــاضی پایـه اش حرف خدمت هرکجــا سـرمایه اش
را مسئول این مهم قرار دهیم. باشد که این عزیزان در صورت انتخاب پاسخگوی این اعتماد باشند و “نجات سیستان” پس از 4 سال قابل مشاهده باشد.
بینهایت زیبا بود خداوند منان رو سپاس گذارم که نعمت وجود اساتیدی چون استاد وحید کیخا رو به ما ارزانی داشته،هنرمند شمعی بود جانفروز —همه سود او ازهنر سوز اوست ،تمام دغدغه های استاد برای سیستان وسیستانی رو دربیت بیت این غمنامه(که مرثیه ایی است به نظر من در سوک سیستان که هر آینه از سوک سیاووش برای من سیستانی غمبارتراست)به گوش جان نیوش کردیم،امیدوارم آنانی که داعیه خدمت به این سرزمین رادارند ودرضمیر خود اینگونه می پندارند که تنها منجی سیستان آنانند حال آنکه جز رنج هیچ. تحفه ایی برای این مردم از مسئولیتشان نداشتند اندکی به غرش طوفان شده فریاد مردم بیاندیشند