توسط : گندم خبر:نان، فرآورده و محصول تفکر باستانیان است که هنوز هم به عنوان غذای اصلی انسان ها شناخته می شود. نان در کشورهای مختلف اسامی گوناگونی دارد و مردم نقاط مختلف جهان با توجه به فرهنگ، سنت و رسم اجدادی شان نان های به خصوصی دارند
بیش از یکصد نوع نان سنتی در ایران طبخ می شود و نان مهم ترین ماده غذائی استان سیستان و بلوچستان است.دهها نوع نان به مناسبتهای مختلف در شهر و روستا های استان طبخ می گردد
سیستان را مهد پخت بزرگترین نانهای سنتی دنیا (نان رستم) می دانند پخت این قدیمی ترین نان سنتی درتنور خشت خام تراشی انجام می گیرد که نحوه ساخت آن در دنیا بی نظیر است این تنور مختص این منطقه بوده و برای ساخت آن از چینش خشت خام ، تراش ، گل نمک زنی (شوره زنی) استفاده می شود .این تنور وزن چانه های خمیر بیش از پنج کیلو را بصورت عمودی تحمل و حرارت غیر مستقیم و یکنواختی پخت بدون سوختگی از ویژگیهای بارز این تنور می باشد. قطر این نانها در روزگاران قدیم بیش از یک متر بوده که در دوره معاصر به کمتر از هشتاد سانت رسیده است زنان سیستانی به کیفیت و ظرافت در پخت و استفاده از افزودنیهای معطر ومیارد(قسمتی از خمیر قبلی با روش آماده سازی ونگهداری خاص) و زیبا سازی ظاهر با ایجاد نقش و آبزنی رویه نان اهمیت می دهند . نان رستم بدلیل ماندگاری ،عطر و طعم ویژه بعنوان سوغات به دیگر مناطق فرستاده می شود. پخت این نان به قدرت و مهارت خاص نیاز دارد. بدلیل باز بودن زیاد دهانه تنور، وزن سنگین چانه خمیر، محیط بزرگ نان نانوا باید قدرت بدنی و مهارت بالائی ( رستم گونه )داشته باشد. که از توانائی هر نانوائی خارج است .
این سوغات اصیل سیستانی جایگاه عرضه مناسب برای معرفی و عرضه به گردشگران و مردم ندارد و فاقد بسته بندی مناسب و مجوز بهداشتی جهت عرضه در کشور است بزودی بدلیل نداشتن متولی و حامی دولتی و عدم همیاری شهرداری های سیستان شاهد انقراض این نان اصیل خواهیم بود.
دیدن وضعیت اسف بار عرضه نا مناسب نان رستم در چهارراه بهداشت زابل کدام دل را نسوزاند
در سیستان علاوه بر نان رستم ، نان لواش، کلوچه، تابه ای و چَلْبَکْ ( čalbak) از آرد گندم نوعی نان به نام قلیفی ( qalefy)، پخته میشود. نانهای سنتی و لذیذ سیستان و بلوچستان انواع بسیارمختلفی دارد که به دلیل عدم تحقیق، شناخت چندانی در این زمینه وجود نداشته و نیاز به توجه بیشتر در این زمینه دارد
به نظر شما چرا اصیل ترین سوغاتهای سیستان مثل کشک زرد سیستانی،کلوچه خرمائی،و نان رستم، ُآچار سیستان( افزودنی برای غلیظ و خوشمزه کردن خورشت و آبگوشت) نتوانسته از حمایت اجتماعی برای تجاری سازی و بسته بندی مناسب برای صادرات و یا در داخل کشور برخوردار گردد؟
