گـنــدم خـبــر: کربلا حماسه ای در دل تاریخ بود و عاشورا نشان از این حماسه داشت.

 

امام حسین(ع) چه کرد که کربلا ندیده در رکابش قرار گرفتیم، زینب(س)خواهر دردانه اش چه کرد که عاشقان گردان شهادت بر سر کوی او زیارت عاشورا خواندند و آسمانی شدند.

 

حسین(ع) در جنگ اراده های زمان پاسدار مردی و مردانگی بود،هم برادر بود و هم رهبر؛راه غیرت و شجاعت را نشان داد تا مبادا مقابل دشمن چشم و دهان ببندیم و همان شد خطبه حضرت زینب(س)که هنوز هم در جانمان جریان دارد.

 

حضرت زینب(س)در فقدان برادر پلاک غیرت و شجاعت را به همراه داشت و مثل مرد پای هر آنچه که یاوه گویان از آن دم زدند ایستاد،ایستاد تا اگر کسی حرمت شکند با همان علم عباس جوابش را بدهد، او یکپارچه استقامت بود…

 

حالا هر آنکس که عاشورایی است،زینبی وار ثابت قدم بایستد و پرستاری کند.

حوریه رخشانی