توسط : گندمــــ پرس : تولد حضرت زینب (س) گرامیباد.
دکتر مهدی دهمرده : این تولد بر زمین فرخنده باد، بابت زینب زمین پاینده باد، این تولد زینت دوران شود، درد مردم در زمین درمان شود. زینب آمد به جهان تا که پیام آور دوران گردد، شاهد صحنه آن روز در آن دشت بلا، زینب زهرا گردد. کربلا بی ساربان می ماند، اگر زینب نبود، این جهان در ابتدا می ماند، اگر حیدر نبود. جای زینب هر که بود در کربلا، یک دم نبود، چون که آن جا آن حسین و اکبر و اصغر نبود. هیچ کس داغ زینب را ندید، درد و فریاد و نگاهش را ندید. درد زینب درد تنهایی نبود، درد زینب درد پنهانی نبود. در دلش دنیا برایش تنگ بود، غصه های کربلا، در چشم او پر رنگ بود. داغهای قلب
زینب داغ بود، داغ زینب، داغ اصغر یا که از عباس بود. داغ زینب داغ تنهایی در آن دشت بلاست، داغ مردان و یلان این جهان در کربلاست. داغ زینب آن گلوی اصغر است، داغ زینب آن سر بی پیکر است، داغ زینب دست عباس است و بس، آن شه خوبان، علمدار است و بس. درد زینب عاقبت درمان نشد، بعد زینب روزگار مردمان درمان نشد. بعد زینب زندگی آسان نشد، روزگار بر وفق این آدم نشد. کاش زینب در کربلا تنها نبود، در میان غصه ها، زینب در آن صحرا نبود. کاش آن دم سیل نوح و باد قوم عاد بود، آن سپاه و حرمله در آن زمان بر باد بود. آن زمان بر داغ زینب، ابرها خون گریه کردند. آن سلیمان،
آن زمان بر درد زینب، نوح بر داغ آن زینب گریست، ابر و باد و این زمین و آن زمان، جملگی بر زینب دوران گریست. ناله این باد از داغ دل آن زینب است، خشکی صحرا فقط یادآور لبهای خشک زینب است، گرمی آتش فقط از داغ درد زینب است. کاش زینب در کربلا تنها نبود، بابت این زندگی، این جهان رسوا نبود. بعد زینب، زندگی معنا نداد، حرمت و مردانگی، معنا نداد.
