گندمــ پرس : خانواده یک شهید با ارسال یادداشتی خطاب به مدیر بنیاد شهید و امور ایثارگران زابل نسبت به حصارکشی بخشی از گلزای شهدای زابل گلایه کرده و خواستار رفع این موضوع شده است .
خانواده یک شهید : سلام به شما….تنها امید ما و خانواده های شهدا سایت شما است!چون هیچ یک از مسئولین پاسخگوی ما نبوده اند!
ممنون میشوم خبر را منتشر کنید!
عکس شهدا را میبینیم…ولی عکس شهدا عمل میکنیم.
“شهدای دست بسته سیستانی”
مزار شهدای شهر زابل به موزه ای با حصار های ماسه سیمانی تبدیل شده است ! روح و اهمیت معماری معنوی را از آرامگاه شهدا گرفته اند ! دیگر شهدا را پشت بلوک های سیمانی از دید مردم پنهان کرده اند!
بنیاد شهید زابل در هفته های اخیر حال و هوای مزار شهدا را تغییر داد و در عملکردی غیرقابل باور ، گلزار برخی از شهدا را از دید مردم پنهان کرد ! بدون هیچ دلیلی…بدون هیچ اجازه ای از خانوادهای شهید… بنیاد شهید زابل رابطه شهدایی که در محدوده اصلی مزار نبوده اند را با صحن اصلی مزار شهدا قطع کرد!( قبلا نرده بوده)
درب ورودی بین صحن مزار و بیرون محوطه اصلی را بسته اند! قطعا در هفته های آینده خانواده های شهدای که پشت دیوار قرار گرفته اند , برای دیدن شهیدان خود از راه های فرعی به سر مزار شهیدشان میرسند چون راه اصلی در خود مزار را بسته اند و درب را تخریب و دیواری سیمانی کشیده اند!
که چرا و به چه دلیل حصار های سبز رنگ و فلزی که از داخل خیابان میتوانستیم مزار را ببینیم بسته اند و چرا این حالات عرفانی را از مردم گرفته اند؟شهر زابل مگر چند مزار شهدا دارد؟ که همین یک مزار اصلی شهر را این چنین کرده اند!
روی سخن ما با رئیس محترم بنیاد شهید است , چقدر هزینه صرف دیوار های سیمانی شد؟ چرا به جای این کار،به طراحی داخلی مزار نپرداختید؟ چرا هزینه های بنیاد شهید را صرف فضای سبز و پوشش گیاهی مزار نمیکنید؟ چرا ورودی مزار شهدا این چنین بی روح است؟ مگر نه این است که میگویند مزار شهدا باید یک مکان آرامش بخش باشد؟
آقای فیروزی جهانتیغ , شما نمیدانید وقتی خانواده این شهداء در کنار مزار شهیدشان مینشینند و دیوار های سیمانی را میبینند چه احساسی به آنها دست میدهد؟
دل خانواده های شهدا به همین خوش بود که از پشت حصارهای فلزی سبز با دیدن مزار شهیدان دیگر دلشان آرام بگیرد!
امیدوارم با یک نگاه به مزار شهدای شهر و استان های دیگر،بنیاد شهید شهرمان زابل کمی طراحی و زیبایی را از دیگر مزار ها بیاموزد!
امیدوارم رابطه شهدای پشت دیوار با شهدای صحن اصلی مزار شهدا دوباره مثل قبل شود!
و در آخر چیزی ندارم بگویم بجز اینکه:
شهدا شرمنده ایم،که …………………..
سلام
این کار که بد نیست .تازه امنیت هم داره و سگ های ولگرد دیگه روی قبرها نیستند .
دعا کنید که مزار شهدا سالمه هنوز. برخی از مسیولین فکر می کنن برای شهدا کار می کنن.
گفتیم چه شد یاد شهیدان؟ گفتند
یک کوچه به نامشان نکردیم مگر؟
لاحول و لاقوه الابالله
والا حصار که بود نمیدونم چرا بنیاد این همه هزینه کرده؟
سلام به همه دوستان…
آقا سعید اسکندری قبلا نرده های فلزی بوده…ولی ان کاملا با سیمان اون فضا رو پوشوندن و دید عموم رو گرفتن!
سگ های اونجام ژیمناستیک کار نیستن که از روی حفاظ ها و یا اون درب ارتباطی پرش کنن….!
🙂
عالی بود.
با سلام
بهرام عزیز شاید شما بهتر می دونید ولی من شنیده بودم که اونجا امنیت نداره سگها روی قبرها میرند بعد هم اونجا چندین بار از اون مجموعه دزدی شده ولی به هر حال مسولین باید پاسخ بدهند.
من داییم شهیده و مزار ایشون اونور دیوارهای اصلی هست..هر وقت مراسمی برگزار میشد توی مزار شهدا ما میتونستیم و دید داشتیم به اون منطقه ..ولی الان..دید ما شده یک دیوار سیمانی….
-لابد بعد مدتی میخوان قبرهای اونور دیوار رو خراب کنن و بشه پارک؟
salam gandom pres…
mishe shoma az rais bonyad shahid zabol y amar begirin y javab dorost bedin?
فکر کنم جواب درستی به شما بدن..چون بالاخره شما خبرنگارین و باید ی جواب به شما بدن…
گندم پرس ما منتظریم.
سلام…نیشگون محکم
چی بگم جز اینکه واقعا متاسفم…