گندمـــ پرس : ناحیه صنعتی نیمروز (ادیمی) که در مساحت چندین هکتاری و در فاصله تقریبا یک کیلومتری مرکز شهرستان های نیمروز و زابل واقع گردیده و موقعیت بسیار مطلوبی باری سرمایه گذاران محسوب می شود , علیرغم وجود زیرساخت مناسب مانند آب، برق ، اسفالت جاده های داخل شهرک و بلوارکشی سالهاست که به امان خدا رها گردیده و با وجود افراد جویای کار بسیاری که متاسفانه ترک دیار و جلای وطن کرده اند , از سوی مدیریت شهرکهای استان و اداره تعاون ، کار و امور اجتماعی به عنوان متولیان امور اقدامی در جهت فعال نمودن این شهرک که باصرف هزینه های فراوان بیت المال تا این مرحله پیشرفت فیزیکی رسیده است , صورت نگرفته است ، جوانان تحصیلکرده بسیاری در این شهرستان و حتی سیستان بزرگ هستندکه حاضرند در صورت حمایت دولت و همکاری متولیان نسبت به ایجاد کارگاه و مرکز تولیدی جهت اشتغال خود و سایر شهروندان اقدام نمایند , ولی مسولین کوچکترین اطلاع رسانی در این خصوص انجام نداده و تابلوی شهرک صنعتی فقط نام شهرک را با خود به یدک می کشد , که حداقل انتظار مردم شهرستان نیمروز از ادارات متولی و فرمانداری اینست که نظر به مشکلات بیکاری و خشکسالیهای مداوم چند ساله تدابیری اندیشیده و راهکار عملی , جهت فعال نمودن و پویایی این شهرک صنعتی که میتواندامید و ماندگاری را بیشتر و اشتغال مولد و همیشگی را موجب شود , صورت گیرد.
گزارش : ابراهیم سارانی
با نگاهی به شهرک صنعتی محمداباد وشناختی که بنده دارم،تقریبا از حدود 30شرکت موجود در شهرک صنعتی محمداباد 90% غیرفعال و ورشکسته شده اند.این موضوع باید ریشه یابی شود که چرا سرمایه گذاری و تولید در زابل کارایی و راندمان ندارد.
شاید دلیل اصلی دوری از پایتخت باشه و مشکل در تامین قطعات در صورت خرابی دستگاه ها و عدم حمایت دولت از بخش خصوصی و تامین مواد اولیه برای شرکتهای مذبور.
می تواند یکی از دلائل ورشکستگی عدم حمایت بازاریان و بازرگانان و بازارچه ها از تولید کنندگان باشد کارخانه ای در زابل با سه شیفت فعالیت می کرد امروز ان کارخانه ورشکسته شده اگر آسیب شناسی بشود متوجه می شوید کارخانه دار با تغیر رویه معمول کارخانه داری مثل مغازه دار جزء بدنبال مصرف کننده نهائی بوده و عمده فروشان بازار را ندیده گرفته است و نیز کارخانه ای که بر اساس نیاز کشور ضعیف همسایه ایجاد نشود محکوم به شکست است