دلنوشـته سیسـتان،سـرزمیـن تشـنه ام

سیستان،سرزمین تشنه ام

عـطش را بهـانه کـردی تا شاید بهـار از راه برسد..اما خبری از بهار نیست؛بهار این سرزمین دیر زمانی است که خشکیده است.

هزاران نغمه ی مرا به ساز غوغای دلت بی پاسخ گذاشتی

کجایی تو؟دلگیری؟؟رنجیده ای از من ؟؟؟

روزگـار است دیگر! یک روز طـُره گیسو تاب می دهی و دگــر روز خنده هــای فـرامـوش شـده ات را قــاب می گیری…امـا تو آنقـدر زود خشـک شدی که حتی در قاب هم نکردمت.

چــرا انقدر زود هوای کـویر به دلـت افـتـاد

گــرمای خورشـید ایران را،تو یکـه و تنها به جـان خـریدی…

خـاک سیستان تشنه ی شوری اشکهای فرزندانش نیست..خـاک سیستان هــوای زندگــی و طــرب به سـر دارد ..

سـرزمین تشنه ام آباد شو و شوقی برانگـیز و شـوری بپا کــن ….

حـــوریـه رخــشانـــی دبیر ســـرویس بانـــوان