خبرنگاری رسالتی گرانبها است

گندمـــ پرس: تقویم را که ورق می زنیم پر است از روزها ی خوشایند و ناخوشایند،به مرداد که میرسیم حال و هوای قلم ها تازه میشود.از نیمه ی مرداد عبور می کنیم و با طلوع هفدهمین روز مرداد،قلم را به رسم امانت به دست می گیریم و از روزهایی که گذشت می نویسیم.

از روزهایی که سختی برایمان مفهومی نداشت و پا به پای فشارهای مختلف کاری گذشتیم از مرز نا گفته ها و خبر ساز و خبرآفرین شدیم.

خبرنگار دنیا را زیباتر از آن چیزی که هست می خواهد ،از میان نداشته های مردمش به راحتی عبور نمی کند.بی معطلی سراغ از حاشیه های خبرسازی می گیرد که به دل بنشیند و ماندگار شود.بی اختیار قدم به سمت و سوی جهانی پر از اتفاق می گذارد،شوق و تمنای عجیب در وجود او شعله ور می شود.وعده های همه را می شنود اما تا باور این وعده ها صبوری می کند تا شاید آنچه برای مردم خواستنی است محقق بشود.شاید یک خبرنگار پنجره ای برای دیدن و حنجره ای برای صدا زدن نداشته باشد اما به یقین قلمی دارد که او را با خود به اوج و عروج می رساند.

وقتی که راه نمی روی ،زمین هم نمی خوری،این زمین نخوردن محصول سکون است نه مهارت،مسلما یک خبرنگار در طول سالهای زندگی اش سرشار از تجربه و مهارت می شود،چرا که مشکلات را می شمارد و به دنبال راه چاره ای می گردد و در این راه حتی ذره ای خم به ابرو نمی آورد.هیچ چیز او را از راه پر پیچ و خم خبرنگاری منصرف نمی کند.

روز خبرنگار شاید فرصت و بهانه ای باشد برای دلخوشی خبرنگاران ،شاید تنها دلخوشی باشد برای ادای دین قلم هایشان،برای تقدیر از صاحبان فکر و اندیشه و خرد که این روزها کمتر کسی جویای حالشان است،برای تقدیر از کسانی که پا به پای خستگیهایشان قلم را به دست گرقتند و نوشتند.زبان قلم را توان تقدیر از زحمات بی شمار خبرنگاران نیست چرا که هر چه بنویسد باز هم کم است.

امروز شاید تنها فرصتی باشد تا جامعه ی خبرنگار خبر بنویسد از احوال خودش ،خبر از سالهای دور و درازی که گذشت و به خاطره ها پیوست،خبر از باید ها و نبایدها،خبر از دلهای صبور خبرنگاران..

مهربان پروردگار را شاکریم به خاطر نعمت درک و فرصت شناسی و شم خبرنگاری وجودمان…

راستی خبرنگاران عزیز گام هایتان استوار و تنور دلهایتان تا ابد گرم باد

اعضای هیئت تحریریه گندمــــ پرس