ن وَالْقَلَمِ وَمَا یَسْطُرُونَ
نون سوگند به قلم و آنچه مى نویسند
گــنـــدم خــبـــر: دیر زمانی نیست که در رویدادی خونین، خبرنگار تاریخ ساز ایرانی جاودانه شد و سکوت جامعه ی مطبوعات شکست و روزی در تاریخ و تقویم کشورمان به نام شهید صارمی و خبرنگار نامگذاری شد.
باری دیگر ٣۶۵ برگ از تقویم رومیزی را ورق زدیم تا به صفحه هفدهمین روز از پنجمین ماه سال رسیدیم که در آن نوشته شده بود: «روز خبرنگار»
آری روزهای پر از فراز نشیب یک خبرنگار با گذشت سالی دیگر با تمام سختی و مشکلات بی مثالش بُگذشت، و جا دارد این روز را به همه سربازان خبرنگار و افسران جنگ نرم تبریک گفته و برای همکاران سخت کوشمان در این عرصه موفقیت را آرزو کنیم .
چند کلامی هم باید از درد دل نوشت درد دلی برخواسته از بازگوی درد دل های مردم دردمند و گرفتار ، از تشکرها، سپاس گذاری ها، بی احترامی ها، بی توجهی ها، کم کاری ها، توهین ها، فحش ها و ووو …
به راستی زبان تشکر از چه جایگاهی برخوردار است؟ به حق نوشتن و به حق خواسته داشتن پاسخش چیست؟
سخن حق گفتن پاسخ های متفاوتی از تشکرهای مردمی تا توهین و … داشت
آنقدر خبرنگاران قلم زدند تا چهرهای پنهان عیان و عریان گردد!!!
از خویش می نویسم برایتان تا انگشت اشاره باری دیگر ما را هدف قرار ندهد!!
مرداد ماه امسال دومین سال از حضور جدی در عرصه خبر و خبرنویسی است و اگر سنوات را ورق بزنیم بیش از دو سال از حضور نیمه فعال و فعال در این زمینه می گذرد.
پستی و بلندی از تهدید به شکایت مدیران تا روانه شدن به دادگاه پاسگاه، آنهم تنها به جرم نوشتن دردی از دردهای مردم رنج دیده سیستان و بلوچستان !!!
از حامیان هر چه بگویم کم گفته ام، از دوستانی که در پیچ های پی در پی همیشه حامی بودند؛ آقایان طباطبایی و نکویی مدیر مسئول و سردبیر و بانو گرانقدر سرکار خانم شهنوازی و تنی چند از بهترین ها که جمع را ترک گفتند و در سنگری دیگر برای خدمت به جامعه قلم بدست شدند .
باری دیگر روز خبرنگار را به شما افسران واقعی جنگ نرم تبریک گفته و امیدوارم جوهر قلمتان صداقت باشد و سرشار از مطالبه گری حق و خواسته سیستانی و بلوچستانی
مجتبی نورا – ۱۷\۵\۹۶
