گندم خبر, به دلیل برقراری امنیت پایدار در منطقه بنا گردید دیواری در مرز ایران و افغانستان کشیده شود, دیواری که کشیده شدن آن بدون برنامه بود و نان بسیاری را قطع و در این بین زندگی بسیاری را فلج و نابود کرد.
دیوار مرزی تنها مختص شمال استان نبود و قرار بود تا مرزهای جنوبی استان ادامه داشته باشد اما به دلایل نامعلومی این امر محقق نشد.
اینکه چرا دیوار نتوانست به سوی بلوچستان راه یابد موضوعیست که پاسخ آن هنوز شفاف سازی نشده است, اما آنچه در موضوع مرز و اوضاع خشکسالی در سیستان می تواند مهم باشد مرزی است که می تواند ممر درآمدی برای خانواده های مرز نشین باشد اما متاسفانه برعکس مرز دشمن جانشان شده است.
مدتی قبل مردی در محدودی چوتو در منطقه سیستان که برای رد کردن ۲ گالن ۲۰ لیتری بنزین رفته بود بر اثر اثابت گلوله تامین کنندگان امنیت در مرز ها کشته می شود.
از وی چندین فرزند، همسر و مادرش بدون نان آور باقی مانده اند.
با توجه به اوضاع امنیتی منطقه به بزرگواران تامین امنیت مرز ها نیز حق می دهیم که برای جلوگیری از تلفاتی همچون حادثه تاسوکی با هرگونه تردد و فعالیت غیر قانونی در مرز برخورد جدی و قاطع داشته باشند.
اما تکلیف مردمی که زندگیشان به آب و کشاورزی بستگی داشته است چیست؟ امروز از چه محلی امرار معاش کنند؟
چرا دولت مردان با توجه به تاکید نماینده ولی فقیه در استان تدابیری برای فروش سوخت مازاد مرزنشینان نمی اندیشند که نه امنیت به مخاطره بیفتد و نه جان فردی برای ۴۰ لیتر بنزین گرفته شود؟
شاید کهولت سن و فکر بسته سکان داران دولتی و ترس و عدم ریسک پذیری آنان موجب گردیده سختی ها را مردم متحمل شوند.
راهکار های راحت و بسیار زیادی است برای حل این معضل اما حیف که مسئول دلسوز و پیگیری نیست.
مسئولان و دست اندرکاران که می توانید اما نمی خواهید حواستان باشد نکند تنگه احد ایران روزی به دست نااهلان بیفتد که شما و خانواده هایتان نیز تاوان سختی خواهید داد.
فرقی ندارد خانه هایتان در شهر های خوش آب و هوای شمالی یا مرکزی باشد، آتش که به مزرعه افتاد خیس و خشک با هم میسوزند.
وقتی استاندار فردی بی تجربه و پیر هست و هیچگونه احساس مسئولیتی نمیکنه و جناب دکتر دهمرده نماینده سیستان هم به اوردن چنین استانداری افتخار میکنه وضعیت این میشه !!!!
مادیگه ازاین مسئولان وکسانی که دارنددرحق این مردم شریف ومظلوم خیانت کرده و۲۰سال خاک خوردن مارومیبینندولی دستمان رانمیگیرند به خدای رئوف وبنده نوازشکایت وامیدواریم ازلطف وکرم خودش آب وباران رحمتش وهمچنین رزق حلال برمانازل بفرماید(ربناانزل علینامائدتا من السماتکون لناعیدالاولناوآخرنا وآیت منک وارزقناوانت خیرالرازقین)
من درروستای سنجرانی زندگی میکردم واز همین مرز نان خانواده ام تامین میکردم ولی با بستن مرز مجبور به ترک خانه وخوانواده ام شدم وبه شمال مهاجرت کردم من حدود هشت سال است خوانواده ام راندیده ام وبه سختی امرارمعاش میکنم من از دولت مردان عزیز تمنا دارم حتی برای یک لحظه خودرا جای من یا دیگر دوستان سیستانی تصور کنند ببینند چه حالی پیدا میکنند وبدونند ما چه حالی داریم به امیدروزی که سیستان عزیز دوباره پراز اب شود مرز باز شود وهمه ی کسانیکه مهاجرت کردن با دلی شاد به سیستان عزیز برگردن
خدا جای حق نشسته ایشالله حق مردم سیستان تمام مسولینی که دستشون میرسه وکاری نمیکنن بگیره کمرشکن بکنه اینا رو به حق ابروی علی وحسین