گلایه 5 نماینده سیستان در شورای عالی استان از فرمانداری ویژه زابل

  • کد خبر : 19604
  • ۳۰ دی ۱۳۹۳ - ۲۱:۵۶
گلایه 5 نماینده سیستان در شورای عالی استان از فرمانداری ویژه زابل

شهرگندمــــ : در بسیاری ازجلساتی که مسئولینی کشوری حضور دارند , همواره جای خالی اعضای شوراهای روستایی و شهری حس میشود , برای مثال جلسه ای که با حضور رئیس تعاون روستایی کشور برگزار گردید , هیچیک از اعضای شوراهای روستایی و یا نمایندگان شهرهای سیستان در شورای عالی استان حضور نداشتند. در همین رابطه […]

شهرگندمــــ : در بسیاری ازجلساتی که مسئولینی کشوری حضور دارند , همواره جای خالی اعضای شوراهای روستایی و شهری حس میشود , برای مثال جلسه ای که با حضور رئیس تعاون روستایی کشور برگزار گردید , هیچیک از اعضای شوراهای روستایی و یا نمایندگان شهرهای سیستان در شورای عالی استان حضور نداشتند.

url

در همین رابطه دهمرده نماینده هیرمند در شورای عالی استان و نماینده استان در شورای عالی کشور گفت : هر 5 نماینده سیستان در شورای عالی استان از این مساله گلایه مند هستیم , متأسفانه در جلساتی که مدیران کشوری و استانی , که حوزه کاریشان ارتباط مستقیم با شوراها و مشکلات شهری و روستایی دارد  ,  به اعضای شورای استان ( مهدی احمدی , زابل_ هادی لطیفی نژاد , نیمروز __ حبیب کاشانی , زهک __ محمد حسن صدرائی فر , هامون ___ مسعود دهمرده , هیرمند) در شمال استان بی مهری میشود , و از آنها جهت حضور دراین جلسات دعوت بعمل نمی آید.

بنظر میرسد فرمانداری ویژه زابل که معمولا جلسات اینچنینی با محوریت آن برگزار میگردد این مهم  را در دستور کار خود قرار دهد و افرادی به جلسات دعوت شوند که مثمر ثمر باشند.

 

لینک کوتاه : http://gandomkhabar.ir/?p=19604

ثبت دیدگاه

مجموع دیدگاهها : 2در انتظار بررسی : 0انتشار یافته : ۲
  1. جای تأسف داره این 5نفر از زحمتکشان هستند اونها طبق شنیده ها در شورای استان با مدیران کل و مدیران استانداری برا حداقل گفتن درد مردم پای کار و پیگیرند
    و یکی هم در شورای عالی کشور پای کاره در سطح بالاتر .

  2. جلسه رئیس تعاون روستایی کشورهیچیک از اعضای شوراهای (روستایی و یا نمایندگان شهرهای سیستان حضور نداشتند)
    گلایه کنیم از سازمان تعاون روستائی که متولی بوده چرا دعوت نکرده گرچه اگر دعوت هم می شدیم تفاوتی نمی کرد. هنر من فقط بیان مشکلات و پیگیری است نه ارائه راهکارهای عملی. آیا بهتر نیست بجای آن ساختار درونی جامعه روستائی را ابتدا تقویت و اصلاح کنیم که شرکتهای تعاونی روستائی واعضاء تعاونیهای واقعی باشد که سود فعالیت نصیب همه اعضاء روستا بشود و هر ماه نه هر چند سال جلسه مجمع و اعضاء بگذاریم دهیاریها(غیرانتفاعی) را با مشارکت مردم قوی کنیم و سازندگی، نظارت اجتماعی و پیگیری تخلفات و اصلاح نه حذف را از طریق دهیاریها پیگیری کنیم. عزیزان بزرگوار چهار مشکل(مسکن،ازدواج،اشتغال،درمان بیماری) که جامعه دیروز من با گفتمان،نظارت و تنبیه اجتماعی راحت حل می کرده امروز نمی تواند حل کند.و دست نزد همه دراز وهمش از دیگران انتظار دارم اما خودم مسئولیت اجتماعی نمی خواهم قبول کنم راهکار چیست؟