فرمانداری ویژه یک ظرفیت یا یک شوخی بزرگ ؟

شهرگندمـــ : در مرداد ماه سال 86 دو ماه پس از آغاز بکار رسمی مجلس هشتم  , هیات دولت , وزارت کشور را مکلف کرد در شهرستان‌های شاهرود، آبادان، خوی، مراغه، سیرجان، مهاباد، زابل ، دزفول، تربت حیدریه و ایرانشهر نسبت به دایر نمودن فرمانداری ویژه اقدام نماید.

به گزارش شهر گندمــــ  اگر چه افزایش اختیارات فرماندار و روسای ادارات  در راستای ارائه خدمات مناسب ، تمرکز زدایی اداری و کاهش مراجعات مردم به مراکز استان ، محرومیت زدایی و توزیع عادلانه منابع و بودجه شهرستان ها، از جمله اهداف ایجاد فرمانداری ویژه است .

مفهوم فرمانداری ویژه چیست؟

فرمانداری ویژه از مراکز دولتی وابسته به وزارت کشور است که از نظر سلسله مراتب اداری و تشکیلاتی گسترده تر و توانمندتر از فرمانداری و بخش عمده ای از اختیارات استانداری و سازمان ها و ادارات کل را دارا می باشد.این مرکز در شهرستان هایی که دو شاخص از میان شاخص های سه گانه زیر را دارا بوده اند , ایجاد شده است:
1. جمعیت شهرستان بیش از 250 هزار نفر باشد
2. جمعیت مرکز شهرستان بیش از 125 هزار نفر باشد
3. مسافت بین مرکز شهرستان و مرکز استان بیش از 125 کیلومتر باشد

فرمانداری ویژه به عنوان معاون استاندار در جلسات مهم استانی حضور داشته باشد و مدیران و روسا ادارات شهرستان مربوطه ، معاونان و مدیران کل استان می باشند. و امورات عمده در شهرستان حل و فصل می شود و عموما نیاز به مراجعه به استان ندارد و به همین تناسب اختیارات بخشدار و بخش ها نیز افزایش می یابد و از نظر اعتباری و بودجه های ملی و استانی به شکل ویژه لحاظ می گردد.

حال شما بگویید آیا فرمانداری زابل ویژه است و یا ویژه دیده میشود ؟؟

ایجاد و صدور حکم فرمانداری ویژه برای زابل موجی از شادی و امید در دل هزاران سیستانی بوجود آورد , اما اکنون و با گذشت ماهها از انتشار خبر فوق هیچ کنشی بصورت ویژه در منطقه رخ نداده و هنوز که هنوز است , مردم جهت انجام امورات خود باید به مرکز استان مراجعه کنند و بسیاری از ادارات شهرستان زابل نیز از اختیارات کافی جهت حل بسیاری از معضلات پیش روی , برخوردار نیستند و واژه «ویژه» تنها به تابلوی , سایت و نامه های اداری فرمانداری رسوخ پیدا کرده است.

اما دیگر اهدافی که فرمانداری های ویژه در راستای آن تاسیس گردیده اند , خیلی مشهود نیست ,  تغییراتی همچون استفاده از خدمات مناسب جهت رفاه شهروندان ، افزایش اعتبارات شهرستان ، تقویت برنامه ریزی شهرستانی ، عدم تمرکز اداری ، کاهش مراجعات مردم به مرکز استان ، آمایش سرزمین محرومیت زدایی و توزیع عادلانه منابع و بودجه شهرستانی.

یکی از مهمترین دغدغه های تمامی سیستان دوستان این بود که با ایجاد فرمانداری ویژه 5 شهرستان موجود در سطح منطقه بصورت یکپارچه و با سیاستهای واحد و مدیریت یکپارچه اداره شوند تا بیش از این از هم گسیختگی و چند دستگی در بین سیستانیها بوجود نیاید , اما این مهم نیز با توجه به شرایط موجود روز به روز در حال حادتر شدن است و بی شک اگر وضع به همین منوال پیش برود تا چندی دیگر اثری از سیستانی باقی نمی ماند و ما خود را در زابلی , زهکی , هیرمندی , هامونی و یا نیمروزی محصور خواهیم نمود , آنچه بنظر میرسد اینکه بسیاری نیز از این مساله خوشحال و در پی تقویت این حس در سطح مردم میباشند در صورتی که سیستان , سیستان است و اگر بخواهیم باقی بمانیم باید سیستان و سیستانی باقی بمانیم تا ماندگار باشیم و بزرگ.

فرمانداری ویژه یک امتیاز یا ظریفیت بزرگ و یا یک شوخی بزرگ ؟

آنچه قابل مشاهده است اینکه  نه به لحاظ ساختاری ، نه به لحاظ وظایف و اختیارات و امکانات ، هیچ مفهمومی ندارد و درحقیقت میتوان گفت : اطلاق فرمانداری ویژه به فرمانداری زابل بیشتر به یک طنز و شوخی بزرگ شباهت دارد تا یک واقعیت ملموس . و به جرات می توان گفت فرمانداری ویژه ظرفیت خاصی برای شهرستان زابل که دارای این به اصطلاح امتیاز میباشد , محسوب نمی شود. و درمقام عمل تمامی امورات مربوط به شهرستان زابل و دیگر شهرهای سیستان کما فی سابق و با همان روال درحال انجام است.

بنظر میرسد استانداری سیستان و بلوچستان نیز نگاه ویژه ای به فرمانداری ویژه ندارد و یکی از اصلی ترین دلایل رکود درکار این فرمانداریها بدین دلیل میباشد.

درهر صورت میتوان گفت : تمامی این نواقص به عدم نگاه ویژه دولتمردان به سیستان مربوط , که اگر نگاهی ویژه و قانون مدار به مسائل به شکل خاص ان وجود میداشت  , واگذاری اخذ تصمیمات به فرماندار ویژه و روسای ادارات زابل کار دشواری نبود و با یک دستور عمل و بخشنامه نیز قابل اجرا میباشد , امیدواریم این مهم که گامی میتواند گامی موثر در راستای ایجاد مدیریت یکپارچه در منطقه سیستان میباشد مورد توجه دولتمردان قرار گیرد تا مردم سیستان بیش از این از محرومیتها رنج نبرد و واژه عقب نگه داشته شدن را لمس نکنند.