حق آبه سیستان حقی که به حق دار نمی رسد

خشکسالی در سیستان در دو دهه گذشته و بخصوص در دو سال اخیر بر مردم سیستان سخت و نفس گیر در حال طی شدن است و با وجود تلاش های اندک توسط مسئولان و نمایندگان باز هم حق آبه حقی که متعلق به مردم بود به حق دار واقعی نرسید.

گندم خبر، مردم سیستان که می توان از آنها بعنوان سرسخت ترین مردم ایران و حتی دنیا نام برد با وجود خشکسالی و آثار آن بر اکوسیستم و همچنین نبود شغل جایگزین و درآمد برای کشاورزانی که به دلیلی نبود آب خانه نشین شده اند، اما همچنان خاک تنگه ٱحد را با جان و دل تنفس می کنند و با ریه های پر از خاک، غم و غصه حاضر نشدند مهم ترین مرز کشور را رها کنند و مردانه پای نظام، انقلاب و وطن خویش مانده اند و یک تنه هزاران هزار مشکل را بر دوش میکشند.

در ماههای اخیر شاهد پیگیری های اندکی برای درمان اورژانسی در سطح کلان و خُرد جامعه برای پایان دادن به وضعیت بی آبی سیستان بودیم اما از عزم جدی دولت و مجلس در این خصوص هیچ خبری نبود.

تصویب انتقال آب از دریای عمان به شهرهای استان طرحی بود که مورد تصویب مجلس شورای اسلامی قرار گرفت، طرحی که سال ها باید برای به ثمر نشستنش به انتظار بنشینیم و در حال حاضر هیچ راه حل مناسبی جهت برون رفت از مشکلات سیستان نخواهد بود.

دیپلماسی ضعیف در حوزه آب در دهه های اخیر که تمام ضررش مردم را آسیب زده است و متاسفانه دولتمردان نیز برای خروج از این بحران هیچ برنامه ای ندارند .

انتظار می رود در روزهای بحرانی سیستان دلتمردان و نمایندگان در کنار یگدیگر برای حل مشکل سیستان تلاش نمایند وگرنه در صورت شروع موج مهاجرت به گفته کارشناسان مرزهای کشور دچار تغییر خواهد شد.

انتقال آب از دریای عمان، انتقال آب از تهلاب، آب ژرف و غیره هرآنچه سناریو که در اذهان آقایان مسئول در چرخش است برای امروز سیستان چاره ساز نیست.

این بیمار در حال احتضار برای حیات دوباره اش نیازمند آب است و تنها چاره اش دیپلماسی فعال بین المللی خواهد بود.

البته یادآوری یک نکته خالی از لطف نخواهد بود که در کنار پیگیری حق آبه درخواست در تغییر ساختار و یا حذف بند کمالخان باید در نظر گرفته شود، چرا که با توجه به نوع طراحی آن حتی اگر افغانستان حق آبه را رها نماید آنقدر دهانه های خروجی این بند کوچک است که آبی به سیستان نخواهد رسید.

عزیزان مسئول لحظه ها را دریابید که فردا دیر است.

مجتبی نورا _ سردبیر